1.ศาลชั้นต้น
เป็นศาลที่คู่ความเริ่มต้นฟ้องร้องคดีกัน คือ
เป็นที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาชี้ขาดตัดสินคดีแพ่งและคดีอาญาในศาลชั้นต้นหลังจากนั้นจึงจะมีการอุทธรณ์ไปยังศาลหรือศาลฎีกาคู่ความจะไปฟ้องร้องเริ่มต้นคดีที่ศาลฎีกาหรือศาลอุทธรณ์ทีเดียวไม่ได้
เว้นแต่จะมีกฎหมายบัญญัติไว้เป็นพิเศษเช่น
1) พระราชบัญญัติพรรคการเมือง
2) พระราชบัญญัติการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
3) พระราชบัญญัติอาชญากรสงคราม พ.ศ 2488 ซึ่งกำหนดให้ศาลฎีกาเป็นศาลที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีโดยตรงไม่ต้องผ่านศาลชั้นต้นหรือศาลอุทธรณ์ก่อน
2.ศาลอุทธรณ์
เป็นศาลชั้นกลางที่มีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีที่อุทธรณ์คำพิพากษาหรือคำสั่งของศาลชั้นต้น
กล่าวคือ ศาลชั้นต้นพิพากษาหรือมีคำสั่งคดีในเรื่องใดเรื่องหนึ่งพอใจแล้วหากคู่ความไม่พอใจก็มีสิทธิ์ยื่นอุทธรณ์ศาลใดศาลหนึ่งได้แต่ทั้งนี้ไม่ได้หมายความว่าคดีทุกเรื่องจะอุทธรณ์ได้เสมอไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น